Uw heeft uw pup in huis en wil vol enthousiasme beginnen met de socialisatie. Want dat is waar het de eerste tijd om draait, denkt bijna iedereen. Dat absoluut zo voor een groot deel, maar er mist in dit ‘beeld’ iets. Iets heel belangrijks…. Vóórdat u van alles met de pup gaat ondernemen/ socialiseren is het belangrijk dat deze zich eerst veilig voelt in zijn nieuwe huis (en tuin) en al wat vertrouwd is met zijn mensen. Hierover lees en hoor je nog veel te weinig.
Bijkomen van de verhuizing.
Het mooie moment voor u, van het eindelijk in de armen sluiten en meenemen van de pup is een minder fijn en moeilijk moment voor de pup. Deze wordt weg gehaald bij z’n moeder (en broertjes en zusjes) en weg uit de veilige en vertrouwde omgeving. Zomaar, ineens… Dat is heftig voor een puppy.
De eerste tijd bij u thuis draait dus om de pup te laten bijkomen van deze ‘nare’ ervaring en te laten wennen aan de nieuwe situatie.
Het bijkomen van deze gebeurtenis en het wennen aan een nieuw thuis kost tijd. Hoeveel tijd dit kost is verschillend per hond en is van meerdere factoren afhankelijk. Een goede richtlijn is om de pup in ieder geval de eerste week in huis en tuin te houden en nergens heen te gaan. In deze week is het ook het beste om geen bezoek te ontvangen (oké… na enkele dagen misschien opa en oma dan even, maar verder echt niemand). De basis leggen, puur samen met je hond. Dat is de eerste stap. De pup de tijd geven om het gevoel van veiligheid en vertrouwen weer terug te krijgen en te ervaren bij u. Die basis is in mijn ogen noodzakelijk. Pas daarna komt het ‘socialiseren’ en de rest!
Socialiseren en habitueren.
De socialisatie fase (tot 12-16 weken leeftijd) is een periode die je niet meer over kan doen en daarom erg belangrijk. Habitueren is iets wat tijdens het opgroeien van de pup volgehouden moet blijven worden. De eerste maanden van zijn leven zijn erg belangrijk en hierbij moet het effect van negatieve ervaringen zeker niet onderschat worden. Echter is het is niet zo dat het na die eerste maanden per direct stopt. Wel zal het voor bepaalde dingen ‘moeilijker’ zijn, omdat de pup vanaf circa 3,5 maand leeftijd een fase ingaat waarin terughoudendheid en angst meer een rol gaan spelen. Maar gelukkig blijven alle honden levenslang leren.
Wist u dat de hele vroege socialisatie, tot 6 weken leeftijd, misschien nog wel veel belangrijker is?! Onderschat deze periode niet. Een goede fokker is dus heel belangrijk. Laat u goed voorlichten zodat u weet waar op te letten in uw zoektocht naar een hond. Hierover geef ik graag telefonisch advies.
Nog steeds wordt vaak geadviseerd om snel en veel te socialiseren. Dus dat de pup zoveel mogelijk meegemaakt moet hebben voor deze 3 á 4 maanden oud is. Geadviseerd wordt hem voor die tijd mee te nemen naar de markt, het winkelcentrum, het schoolplein, in het openbaar vervoer, naar een puppycursus in een groep en nog meer. Maar al deze activiteiten, bovenop alles wat al in en om huis geleerd en gesocialiseerd dient te worden, doet eerder kwaad dan goed. Daarbij komt ook nog dat het gros van deze activiteiten niet iets is waar je een hond over het algemeen gelukkig mee maakt. Dus als het geen noodzakelijk kwaad is dan is het veel beter dergelijke activiteiten die periode te mijden. Gelukkig weten velen dit, maar lang nog niet iedereen.
Start met socialisatie direct om het huis vóórdat u verder van huis af gaat of uitstapjes gaat maken.
Na ‘stap 1’ het bijkomen van de verhuizing en het wennen kan u naar ‘stap 2’. Socialisatie in de directe omgeving.
Puppy’s zijn bij de fokker niet gewend om elke dag op straat te lopen. Het is dus ook geen goed idee om dat ineens te gaan doen, meermaals per dag. Na de eerste week is het beste om letterlijk vanuit de voordeur of de opening van de poort te starten. Daar eens samen zitten, zodat de pup eerst, dichtbij zijn veilige haven, eens kan waarnemen wat er allemaal gebeurt om het huis. Het initiatief ligt bij de pup. Zorg dat deze aan een langere lijn (waar geen spanning op staat) van zeker 3 meter, zodat die de ruimte heeft om op onderzoek uit te gaan en de lijn daarbij niet strak komt te staan. Hou die eerste keren nog wel de deur/poort open zodat als hij schrikt die nog snel terug kan. Gaat dat steeds beter dan zijn jullie klaar voor de volgende stap. De pup ergens naartoe dragen (een schoon veldje bijvoorbeeld of een rustig plekje met overzicht) en daar nog meer gaan ontdekken van ‘de wereld’/ socialiseren.
Stel een “prioriteiten-lijstje” op betreffende de socialisatie afgestemd op uw leefwijze. Situaties waarin de hond als deze groter is niet wekelijks komt kunnen best even wachten. Niet alles hoeft dus voor die tijd! Bij een goede socialisatie maakt een pup geleidelijk aan op een positieve/neutrale manier kennis met prikkels die belangrijk zijn voor het ‘dagelijkse’ leven.
Leren vanuit rust.
Laat de pup altijd eerst op afstand kennismaken met situaties. Beginnen op afstand is belangrijk, omdat de pup dan minder spanning ervaart. En dat is waar het om draait… dat nieuwe dingen ervaren worden zonder angst of overdreven opwinding. Dit gaat zeker ook op bij het tegenkomen van honden.
Bijvoorbeeld: u woont vlakbij een markt- winkelplein. Begin op ruime afstand op het moment dat het niet zo druk is. Belangrijk is dat de pup rustig blijft en zich goed voelt en niet overspoeld wordt met (ongevraagde en vaak ongewilde) aandacht en/of prikkels. Dan ga je in de opvolgende weken steeds iets dichterbij, maar bespaar hem een bezoek aan een drukke markt of winkelcentrum.
Zolang de pup rustig en kalm is leert hij de juiste dingen. Belangrijk is goed te kijken naar de lichaamstaal. Wat kan hij wel en niet aan. Kalmerende signalen en stresssignalen spelen hierin een belangrijke rol. Tijdens de lessen besteden we uitgebreid aandacht aan deze signalen en het interpreteren ervan.
Bij socialiseren gaat het om de kwaliteit niet de kwantiteit. Onderschat het effect van een negatieve ervaring niet.
Pups zijn gevoelig en raken snel overprikkeld. Wanneer er veel in korte tijd wordt gedaan, krijgt de pup te veel prikkels binnen en raakt deze gestrest. Door deze stress wordt de pup nog gevoeliger en is de kans op het ontstaan van ongewenst gedrag in deze situaties, maar ook in het algemeen, groter. Denk hierbij bv aan overmatig bijten in huis, in de lijn bijten en blaffen/ reactief gedrag.
Hersteltijd.
Zorg bij het ondernemen van nieuwe activiteiten altijd dat er een periode van rust tussen zit. Tijd om te herstellen en de opgedane indrukken te verwerken. Hoeveel dit is verschild ook weer per hond en per situatie. Een goede richtlijn is één tot twee dagen. Op deze rustdagen doet u de normale ‘wandelingetjes’ (of misschien ook wel minder en een keer extra de tuin in) maar onderneemt u niks nieuws met de pup. Pups raken snel overprikkeld. Het is al snel te veel en ze kunnen dan sneller schrikken en angstig reageren met als gevolg een negatieve associatie die je daarna weer moet gaan proberen goed te maken. Ook kunnen ze binnen baldadig gedrag gaan vertonen. Goed opletten en plannen dus om dat te voorkomen en lekker “op safe” gaan, dat is voor iedereen het beste.
Socialisatie met honden.
Veel pups vinden vreemde volwassen honden spannend. En vreemde puppy’s zijn eigenlijk zelden of maar heel even spannend. Dit is overigens heel normaal, maar als we het dan hebben over socialisatie met honden is dit dus eigenlijk gericht op andere volwassen honden. De eerste en tevens belangrijkste momenten betreffende de socialisatie van uw pup met die andere honden zijn de ontmoetingen die u heeft tijdens de korte wandelingetjes vanuit huis. De kans dat u juist dan honden tegenkomt is erg groot.
Deze momenten wegen erg zwaar. Het is dus van groot belang om dan uw pup te kunnen ‘lezen’ en te weten hoe te handelen. Tijdens de lessen maken we korte wandelingetjes vanuit huis en als de pup eraan toe is ook op andere locaties. We gaan dus in het echte leven lessen/ vaardigheden leren. We komen dan altijd wel andere honden tegen. Dat zijn in mijn ogen de situaties waar het om draait en waar dus begeleiding het meest waardevol is!
Echt in de praktijk leren hoe de pup in die dagelijkse situaties en ontmoetingen met andere honden te begeleiden. De subtiele lichaamstaal leren zien en daarop inspelen; zorgen dat uw pup niet bang wordt, maar ook niet overdreven blij en druk wordt. Want in dat laatste geval is er een grote kans dat hij straks bij het zien van elke hond druk wordt, ernaar toe wil en niet goed bereikbaar meer is voor u. Dit geeft onnodig veel onrust bij de hond. En in het ergste geval bij grote en sterke honden, dat deze bij het ouder (en sterker) worden misschien niet meer te houden zijn als ze een andere hond zien.
Daarnaast leren pups van volwassen honden en niet van puppy’s die zelf ook nog moeten leren. En ze leren van hun mensen die zich hebben laten onderwijzen of zichzelf hebben verdiept in de hondentaal en weten wanneer ze moeten bijsturen, begrenzen of soms in de eerste plaats een bepaalde ontmoeting op een bepaald moment helemaal niet toestaan.
Natuurlijk is het leuk voor ze om even contact te hebben met een andere pup, om voor u te zien hoe dat gaat er daarvan te leren. Dit kan naar wens geregeld worden door na een aantal lessen een deel van de les te laten overlappen met een andere pup.
Groepscursus is voor bijna alle pups ongeschikt, omdat de setting veel te onnatuurlijk en stressvol is. Ik heb zelf vier jaar lang puppy-groepslessen (met max. 4 pups) gegeven dus spreek ook uit eigen ervaring. En ja ook ik heb bepaalde dingen gedaan, maar ervan geleerd. Mijn kennis blijven uitbreiden om vervolgens de werkwijze weer aan te passen…
Het idee dat u een groepscursus moet doen met de zeer jonge pup vanwege de ‘socialisatie’ (één keer per week?!) met andere honden heeft gezien de betekenis van “sociaal wenselijk gedrag” in mijn ogen totaal geen nut en geeft bijna elke pup onnodig veel stress. Zeker wanneer in die lessen de pups ook nog eens even ‘lekker’ met z’n allen tegelijk los mogen. Dit doet vaak meer kwaad dan goed. Dit heeft weinig tot niks meer te maken met leren hoe met andere honden om te gaan. Dit zijn voor de zeer jonge pups de momenten waar een zeer grote kans is dat de basis wordt gelegd voor ongewenst gedrag later. Of met een beetje pech gaat het direct al mis.
Zie ook het artikel: “Sociaal contact – Is de hond een roedeldier?”
Maatwerk
Socialiseren en opvoeden is maatwerk en kan in de beginfase daarom, als u het echt goed wil doen, in mijn ogen niet in een groep.
Ieder pup heeft een eigen karakter. Het karakter ligt voor een deel vast (genetisch bepaald) maar wordt verder bepaald/ beïnvloed door de ervaringen de pup opdoet. Elke pup leert op zijn eigen manier en eigen tempo. Elke socialisatie is dus anders. En puppen hebben elk hun zijn eigen punten tijdens de socialisatie die meer of minder aandacht nodig hebben. Zo heeft de één meer begeleiding nodig in de ontmoeting met andere honden en de ander juist in de omgang met verkeer.
Dit geldt hetzelfde voor de ‘training’. De één heeft meer begeleiding nodig met los lopen en hier roepen terwijl de ander juist meer begeleiding nodig heeft bij het wandelen aan de lijn.
En dan hebben we het nog niet eens gehad over de begeleiding per eigenaar. Allemaal maatwerk dus!
Privéles duurder?
Vaak wordt gedacht dat privéles veel duurder is dan groepsles. Dit ligt er maar net aan hoe u het bekijkt. Gaat u het op prijzen naast elkaar leggen… ja dan bent u zeker meer geld kwijt.
Maar kijkt u naar het eindresultaat dan is privéles altijd goedkoper! U haalt veel meer uit de les, omdat het aangepast wordt op u en de hond. Hierdoor zijn er veel minder lessen nodig. Daarnaast leert u in het ‘echte leven’ omgaan met de hond, wat veel waardevoller is.
Een goed begin is het halve werk. Heel cliché maar het gaat hier zeker op. Door de juiste start te maken voorkomt u later veel ongewenst gedrag. Het bespaart u niet alleen stress, maar ook geld. Anders zou er weer hulp ingeschakeld moeten worden om het ongewenste gedrag op te lossen.
Geschreven door Annemiek. Hondenservice Annemiek.
Heeft u nog vragen bel dan gerust op 06-57211589 of geef u op via het inschrijfformulier.