De eerste tijd is het buiten lopen voor de pup een zeer spannende onderneming. Al die nieuwe indrukken… En dan te bedenken dat velen dit al moeten doen terwijl ze nog geen dag bij hun nieuwe mensen zijn én vaak ook nog zonder steun van broertjes/zusjes of een volwassen hond waar ze zich enigszins veilig bij voelen.
Wanneer de pup met 8-9 weken leeftijd bij je komt, krijgt deze te maken met enorm veel nieuwe indrukken. Hij heeft al enorm veel te zien, te horen en te ruiken in zijn nieuwe huis en in de tuin of op het balkon. Dit doet al veel met hem en is de eerste tijd al meer dan genoeg!
Geef de pup eerst meerdere dagen de tijd om bij te komen van de verhuizing en te wennen aan z’n nieuwe huis en mensen, alvorens met hem activiteiten te gaan ondernemen.
Het lopen op straat aan de lijn dient heel rustig opgebouwd te worden. Karakter maar ook leeftijd speelt hierin een grote rol. En niet te vergeten het ‘voorwerk’ van de fokker. Afhankelijk van hoe het in huis en tuin gaat kan er eventueel vanaf dag 5 al gestart worden met het buiten ‘wandelen’. Maar een paar dagen later is vaak beter. Kijk naar de pup. Voorwaarde hiervoor is dat de pup zich eerst vrij in de tuin (of op balkon) durft te bewegen zonder daarbij vaak erg te schrikken van omgevingsgeluiden. Misschien is de tuin en de geluiden van daarbuiten al spannend genoeg en schrikt hij nog regelmatig waarbij hij misschien zelfs wel snel naar binnen vlucht; dan is hij nog niet klaar om de tuin uit te gaan. Herstellen van de verhuizing en zich veilig en comfortabel voelen in z’n nieuwe huis en tuin heeft prioriteit boven almaar doen, doen, doen. Dit kan niet vaak genoeg benadrukt worden. Ook al denk je te zien dat de pup relaxed is in huis en tuin begin er niet aan vóór die 5e dag.
Probeer de pup te lezen en te zien wat deze aankan en daar gehoor aan te geven. Help door te zorgen voor bescherming en veiligheid.
Belangrijk is je zoveel mogelijk in de pup proberen te verplaatsen.
– Wat betreft het buiten lopen; ga bij jezelf na. Heeft hij dit al eens gedaan? Veel fokkers nemen de pups niet mee buiten hun eigen tuin of maar een enkele keer. Iets volkomen nieuws dus voor de pup. Dit dient heel langzaam opgebouwd te worden, zeker in een nieuwe omgeving.
– Hoe woonde hij bij de fokker? En hoe woon je zelf? Vaak zit daar duidelijk verschil in. Pups van iemand in een rijtjeshuis (los van of ze wel of niet geoefend hebben met uitlaten aan de lijn) zijn in ieder geval al meer gewend qua omgevingsgeluiden dan pups van iemand die wat meer buitenaf (en misschien wel vrijstaand) woont.
– Hoe groter het verschil tussen jouw situatie en die van de fokker des te meer het van de pup vraagt en des te meer tijd er waarschijnlijk uitgetrokken dient te worden voor het opbouwen van het ‘wandelen’.
Vóór je echt naar buiten gaat. Begin altijd eerst met het wennen aan het tuigje in de tuin, op het balkon of in huis. Zorg daarbij voor wat afleiding. Na een enkele keer ga je dan ook even de lijn eraan koppelen. Gebruik een vaste lichtgewicht lange lijn van 3 meter en bij voorkeur een y-tuig (zie de webshop). Daarna begin je bij voorkeur eerst een keer met in de deuropening of net daarbuiten lekker samen zitten en kijken. Kies een rustig moment. Veilig bij huis en met jou in contact. Pas als de up daar vertrouwd is en zelf op onderzoek uitgaat en verder wil kan er verder gegaan worden. Probeer schrikreacties de eerste keren te voorkomen.
Eenmaal naar buiten de straat op aan de lijn, kies je een rustig moment en neem je de tijd. Enkele meters (letterlijk) is vaak al genoeg de eerste keren. Van daaruit ga je het lopen uitbouwen. Veel pups zullen al snel gaan zitten.
Het zitten is een kalmerend signaal. Hij vindt het spannend en heeft veel te horen, zien en ruiken. Geef je pup de tijd. Hou de lijn slap, wacht en benoem de dingen die hij ziet. Zodra alles verwerkt is zal hij weer gaan lopen. Ga niet gelijk lokken en aanmoedigen, maar geef hem de tijd. Ga al helemaal niet lokken met snoep. Hierdoor wordt de pup op dat moment over z’n grens getrokken en is de kans op schrikreacties groter.
Wil hij de eerste keren niet verder? Respecteer dat dan. Je kan op dat punt samen met je pup lekker zitten en rondkijken. Ook al is dat op nog geen 5 meter van huis vandaan. Kijk of daar samen zitten en misschien wat masseren hem helpen te ontspannen. Daarna ga je weer terug. Probeer het de dag erop nog een keer, je zal zien dat hij er op een gegeven moment zelf voor kiest om verder te lopen.
Door alles in eigen tempo goed in zich op te nemen en te verwerken zal de pup dingen minder spannend vinden, minder gaan zitten, meer gaan lopen. De nieuwsgierigheid overwint het vaak.
Op deze manier zorg je voor een solide basis. Je voorkomt hiermee op de langere termijn ongewenst gedrag. Pups die in het begin buiten veel gelokt/‘gepusht’ zijn, zijn voor externe motivatie over hun grenzen gegaan en vertonen vanaf 4,5 – 6 maanden leeftijd vaker angst en/of blaf-gedrag op straat.
Laat je pup buiten lekker snuffelen/ ruiken/ kijken en wacht tot hij klaar is! Wanneer de pup regelmatig voortijds aangemoedigd wordt door te lopen of zelfs meegetrokken wordt wanneer deze nog aan het ruiken is, wordt volledig voorbij gegaan aan de behoeften van de hond en ontstaat er een vergrote kans op ongewenst gedrag tijdens of na het lopen.
Geniet van je pup en help hem vanuit rust, veiligheid en vertrouwen de wereld te ontdekken!
Dit artikel is geschreven door Annemiek v.d. Bemt. Hondenservice Annemiek.